Έχετε ένα μικρό εμπορικό κατάστημα κάπου ανάμεσα στα όρια του Δήμου Αθήνας και των Βορείων Προαστίων - Περισσός, Νέα Ιωνία, Νέα Φιλαδέλφεια - κοντά δηλαδή ταυτόχρονα στις πυκνοκατοικημένες γειτονιές των Πατησίων και της Κυψέλης και στα καλύτερα εισοδήματα του Λεκανοπεδίου. Έρχεται η "Black Friday", ημέρα - ορόσημο για την υπερκαταναλωτική κουλτούρα του δυτικού κόσμου, που, από πέρυσι, εισήχθη και στη χώρα μας, πάντα με το επιχείρημα της αύξησης της εγχώριας κατανάλωσης και του εγχώριου εμπορίου.
Μόνο που... σε τι να κάνετε έκπτωση; Πόσο πια να το δώσετε το αναθεματισμένο το πουλόβερ ή την τοστιέρα; Αφού η φορολογία σας «σφάζει στο γόνατο», οι εισφορές το ίδιο και αυτά τα παλιο-mall που έχουν ανοίξει την τελευταία δεκαετία, έχουν «στεγνώσει» την αγορά. Άντε το πολύ - πολύ να «πειράξετε» καμιά ταμπέλα και να παρουσιάσετε ως προσφορά αυτό που χτες δίνατε κανονικά. Αν είστε τέτοιοι, τότε η "Black Friday" σας αφορά - μια ημέρα - κοροϊδία ταιριάζει σε ανθρώπους που θέλουν να κοροϊδεύουν. Αν, όμως, προσπαθείτε να βγάλετε απλώς το ψωμί σας, τότε η "Black Friday" δεν είναι για εσάς.
Μιλώντας για... παλιο-mall, είστε εργαζόμενοι σε κάποιο από αυτά. Ξυπνάτε νωρίς το πρωί για να πάτε στη δουλειά, λογικά βλαστημάτε ότι μπορείτε μέχρι να φτάσετε στη στάση του ΗΣΑΠ. Δεν ξέρετε τι είναι χειρότερο: οι πελάτες που θα έρθουν και, ενώ δεν έχουν κι αυτοί στον ήλιο μοίρα, θα «ψειρίσουν τη μαϊμού» στο πουλόβερ που έχει 30% έκπτωση (δηλαδή 15 ευρώ) και θα έχουν και παράλογες απαιτήσεις ή αυτοί που, τέλος πάντων, είναι πιο άνετοι οικονομικά και θα έρθουν με ύφος «χίλιων καρδιναλίων», λες και μαζί με το πουλόβερ, αγοράζουν και εσάς τους ίδιους. Δεν υπάρχει ούτε ένας εργαζόμενος, ούτε μια εργαζόμενη που κάθε τέτοια Παρασκευή να μην διακατέχεται από τρόμο και αποστροφή.
Αν είστε κάποιοι από αυτούς ή κάποιες από αυτές, τότε η "Black Friday" δεν είναι για εσάς.
Μιλώντας για... πελάτες, ας υποθέσουμε ότι είστε οι ίδιοι. Εν δυνάμει, τουλάχιστον. Είναι δύσκολο να δουλεύεις 9, 10, 11 ώρες, να επιστρέφεις στο σπίτι δηλαδή 6,7,8 ή και 9 το βράδυ και μετά να βγεις σεργιάνι στα μαγαζιά για να απολαύσεις τα αγαθά που (καθόλου) «απλόχερα προσφέρει ο καπιταλισμός». Που χρόνος και διάθεση; Ποια τόνωση του εμπορίου και κουραφέξαλα; Εδώ χτες σας φώναζε μέχρι να πέσει λιπόθυμος ο προϊστάμενος, το μόνο που σκέφτεστε είναι να έρθει το Σαββατοκύριακο, για να ξεβουλώσουν τα αυτιά σας, να ξεκουραστείτε λίγο και να έχετε λίγο χρόνο με τον άνθρωπο που σας δίνει καθημερινά τον ώμο για να κλάψετε για να κάνετε και κάτι άλλο, της προκοπής. Και μάλλον λέτε και πάλι καλά που δεν δουλεύετε στο εμπόριο, ώστε να υποδέχεστε τα στίφη του παραλογισμού κάθε "Black Friday", να δουλεύτε τα περισσότερα "Saturday" και που και που, να έχετε κλειστή και μια "Sunday"... έτσι, για να «τονωθεί το εμπόριο».
Ούτε για εσάς είναι η "Black Friday" δηλαδή. Πάμε παρακάτω.
Φυσικά, μπορεί να είστε ελεύθεροι επαγγελματίες: δικηγόροι, μηχανικοί, λογιστές, ασφαλιστές κτλ. Εσείς φτιάχνετε το πρόγραμμα σας και τα ωράρια σας, άρα έχετε χρόνο για ψώνια. Ή τέλος πάντων, έχετε χρόνο όσοι δεν δουλεύτε σε γραφεία (δικηγορικά, τεχνικά, λογιστικά) 9 με 9, σωστά; Συγγνώμη, αλλά δεν είστε καθόλου προσεκτικοί. ΟΑΕΕ, ΤΣΜΕΔΕ, εφορία, τέλος επιτηδεύματος - μάλλον περισσότερο στο μυαλό σας έχετε πως θα επιβιώσετε μέσα στον ανταγωνισμό (ενώ βρίζετε την εισφοροκλοπή και φοροκλοπή του κράτους), παρά να κάνετε ψώνια.
Έτσι, όπως δείχνουν τα πράγματα, μάλλον οι περισσότεροι από εσάς μπορείτε να βρείτε χρόνο, αλλά θα τον κάνετε κάτι με μισή καρδιά.
Α και ας μην ξεχνάμε τους πρωταθλητές του ελεύθερου χρόνου, τους άνεργους και άνεργες. Δεν υπήρχε περίπτωση να σας ξεχάσει κανένας (πλην των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών), εξάλλου ένας στους δύο νέους είναι άνεργος ή επισφαλώς εργαζόμενος - για τις νέες είναι ακόμα χειρότερα τα δεδομένα. Τι να πούμε εδώ; Συγκεντρωθείτε πως θα κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε με το χρόνο σας μέχρι να βρείτε εργασία, να θυμάστε ότι όλοι και όλες ήμασταν/είμαστε/θα είμαστε στη θέση σας και ότι δεν είναι το φταίξιμο δικό σας και το κυριότερο, κλείστε την τηλεόραση, ώστε να μην ακούτε χαρούμενους εκφωνητές ειδήσεων ή διαφημίσεων, για να μην νιώθετε ότι δεν ανήκετε σε αυτόν τον κόσμο. Εσείς είστε εμείς και εμείς εσείς. Αυτοί που ακούτε δεν είναι κανένας.
Και η "Black Friday" δεν είναι για εσάς.
Και τελικά, για ποιον είναι η "Black Friday";
Ας σβήσουμε ότι είπαμε πιο πάνω διότι τελικά για όλους τους παραπάνω, όλους εμάς είναι η "Black Friday". Για όλους εμάς, που σήμερα θα είμαστε όλο και πιο πολλοί και πολλές από την πλευρά αυτών που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να την αξιοποιήσουν. Είναι ημέρα που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, ώστε να θυμόμαστε πως όλα αυτά τα ωραία και φιλελεύθερα περί «απελευθέρωσης της αγοράς», «τόνωσης της ζήτησης και της κατανάλωσης», πατούν πάνω στη συστηματική δυστυχία, υπομονή και κόπο εκατομμυρίων ανθρώπων στην «αποδώ» μεριά. Να θυμόμαστε ότι η "Black Friday" είναι η κατάλληλη μέρα για να γιορτάσει ένα ολόκληρο σύστημα που εκμεταλλεύεται, ξεζουμίζει και αποκλείει τους ανθρώπους το θρίαμβο του πάνω σε αυτούς όλο το χρόνο.
Και αν τύχει κάποιοι και κάποιες, σε πείσμα όλων αυτών που είπαμε, να είναι ακόμα σε άρνηση και πάνε να ψωνίσουν , τι να πούμε, καλή επιτυχία, αλλά μια συμβουλή πρώτα, παιδιά: αυξάνονται τα τέλη κυκλοφορίας, η δόση του φόρου εισοδήματος καταβάλλεται μέσα στην επόμενη εβδομάδα και από το 2018 ξεκινάει νέα «φοροκαταιγίδα». Ακόμα κι αν έτυχε να σας προσφέρει επιστρέψει η κυβέρνηση το κοινωνικό μέρισμα που είχε κλέψει με διάφορους τρόπους μέσα στο έτος από εσάς και τις οικογένειες σας, καλύτερα να το ξανασκεφτείτε. Και καθώς θα το ξανασκέφτεστε, αφήστε και λίγο χώρο στη σκέψη σας για όλους τους παραπάνω, που σήμερα θα περάσουν πολύ πολύ άσχημα. Διότι πριν από τις τιμές - «προνόμιο» υπάρχει και η ζωή με δικαιώματα.
Πάντως, μην φοβάστε. Για κάποιους, η "Black Friday" είναι η μέρα που και η πίτα μένει άθικτη και ο σκύλος χορταίνει. Παράδειγμα η ανεκδιήγητη συλλογικότητα "ReWorkers": και ενάντια στην θεσμοθέτηση της "Black Friday" είναι και στο κόμμα που κυβερνάει ανήκουν τα μέλη της. Τώρα ενάντια σε ποιον διαδηλώνουν και από ποιον απαιτούν τι, θα σας γελάσουμε, αλλά εντάξει, ως γνωστόν, κάθε θέατρο του παραλόγου θέλει και τον θίασο του.
Black Friday, λοιπόν.
Όντως «μαύρη». Μαύρη κι άραχνη, μαύρη σαν καλιακούδα.
