《Νιώθω σα γέφυρα που ενώνει δύο εποχές, συνέχεια stress από πληροφορίες πολλές, συνέχεια μπλέκω το παρόν με το χθες》 Locomondo, 80 `s
Η εποχή των eighties είναι μια εποχή που πουλάει. Είτε γιατί θυμίζει μια χαμένη αθωότητα, είτε γιατί ο καθένας σκέφτεται πως θα χαν εξελιχθεί τα πράγματα αν, είτε από απλή νοσταλγία. Εδώ κάποιος θα περίμενε ότι θα βλέπαμε μια σειρά κακών remake, αντ αυτού όμως βλέπουμε μια σειρά πολύ δυνατόν (και μάλλον καλύτερων από τα αρχικά) reboot. Λοιπόν ξεκινάμε.
Cobra Kai : Η μέκα των reboot. Εκεί που το Karate Kid ήταν μια γλυκιά χαζούλα ταινία, η σειρά απογειώνει τους χαρακτήρες 30 χρόνια μετά. Ίδιοι άνθρωποι, ανάποδες ιστορίες, ο Johny σε ρόλο Miyagi, μια νέα προσέγγιση στο σχολικο bullying και τη βία. Απίστευτο και όμως αληθινό.
Beverly Hills 90210 : Όσο και αν δε θέλουμε να παραδεχτούμε, η σειρά αυτή ήταν η πρώτη χαζή επαφή μας με την εφηβική σεξουαλικότητα και τις ερωτικές σχέσεις , μέσα από τις περιπέτειες της Kelly, της Dona και της υπόλοιπης παρέας. Έχει προηγηθεί ήδη ένα μέτριο Sequel και εδώ η Torry Spelling με τη Jenny Garth κάνουν τη μεγάλη έκπληξη. Βγάζουν ένα reboot στο οποίο παίζουν τους εαυτούς τους. Αυθορμητισμός, ένταση και ατάκες μεγάλου επιπέδου όπως ο διάλογος Tori Kelly: ξεχνάς πως ο Brian ήταν ο άνθρωπος που έκανα πρώτη φορά έρωτα, ναι αλλά στη σειρά, ναι αλλά η τέχνη μιμείται τη ζωή.
Power Rangers: Η σειρά που ξεκίνησε από φιλμαρισμα action figures για να καταλήξει σε μια κιτς καρικατούρα υπερηρωων, επανεμφανίζεται. Ίδιοι χαρακτήρες, ίδια μουσική, τελείως μα τελείως διαφορετικό story.
Riverdale και Sabrina : Θυμάστε τη σειρά κόμικ Αρτσι και Σαμπρινα η μικρή μάγισσα. Ωραία. Κρατήστε τους χαρακτήρες και φανταστείτε τους σε θρίλερ. Σκοτεινά και τα δύο, ευρηματικά και φρέσκα.
Ghostbusters : Δύο ταινιαρες τη δεκαετία του 80 , μια σειρά καρτούν και μια επική μουσική επένδυση. Τα ξαναεχουμε όλα με γυναίκες πρωταγωνίστριες και cameo εμφανίσεις όλων των προηγούμενων ηθοποιών.
Lucifer: Εμφανίστηκε σα χαρακτήρας στο κόμικ Sandman του Neil Gaiman και απέκτησε λίγο αργότερα και δική του σειρά. Πλέον έχει και τηλεοπτική εμφάνιση η οποία αποτελεί εκρηκτικό συνδυασμό τρόμου, κωμωδίας και ρομαντισμού με έναν πολύ ανατρεπτικό έκπτωτο άγγελο.
Creed: Συνεχεια του θρύλου του Rocky Balboa. Ο γιος του Appolo σε ρόλο πρωταγωνιστή και ένας αναπάντεχα ώριμος Silvester Stalone σε ρόλο ενορχηστρωτή. Το μόνο που λείπει είναι το eye if the tiger και το burning hearts.
From Dusk still Dawn: Η πρώτη ταινία του Ταραντινο γίνεται σειρά με όλα τα απαραιτητα: σαματά, ξύλο, βρυκόλακες.
Hannibal: Ανατρεπτικό και ευρηματικό Prequel της Σιωπής των Αμνών. Δυνατά mind games και εναλλακτικές γαστρονομικές προσεγγίσεις.
Εύθυμη μνεία: bates motel (prequel του Psycho), the exorcist (συνέχεια σε σειρά της ομώνυμης), Sherlock. Ανήκουν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους αλλά είναι εξαιρετικές σειρές.
Θα μπορούσαν και πολύ καλύτερα: Alladin, Lion King
Coming soon: Terminator
Όλες οι παραπάνω προσπάθειες έχουν κοινό σημείο ότι δεν ξαναγυρνουν αλλά επαναεκινούν τις σειρές και τους χαρακτήρες. Αρχίζουν με νοσταλγία αλλά στο ερώτημα τι θα είχε γίνει αν απαντούν δε μας νοιάζει. Κρατούν τα θετικά και τα αρνητικά του παρελθόντος και με αυτά σχηματίζουν το παρόν και κοιτούν με θράσος και ελπίδα το μέλλον. Ένα μέλλον που σίγουρα έχει ανάγκη από την αθωότητα και το ρομαντισμό εκείνης της περιόδου.
